Biografia:
Siniestro Total é o nome dum grupo de música punk-rock galego, formado em Vigo o vinte de agosto de 1981 por Germán Coppini, Miguel Costas, Alberto Torrado e Julián Hernández, e pasando por varias formacións até queda-la actual com Julián Hernández, Javier Soto, Óscar G. Avedaño, Ángel González e Jorge Beltrán.
Read more on Last.fm
Outras músicas:
- Bailaré Sobre Tu Tumba
- Casimiro
- Al Fondo A La Derecha
- Ay Dolores
- Camino De La Cama
- Chusma
- Cobrador Loco
- Como Me Ves Te Veras
- Cuenca Minera (Borracha Y Dinamitera)
- Cultura Popular
- De Hoy No Pasa
- De Por Si
- Demasiado Lejos
- Dios Salve Al Conselleiro
- El Hombre Medicina
- Encuentros En La 3A Edad
- Esta Vida Es Una Mierda
- Fuera Las Manos Chinas Del Vietnam Socialista
- Hoxe Som Un Punk
- Hoy Voy A Asesinarte
- Kalahari
- La Sociedad Es La Culpable
- Las Tetas De Mi Novia
- Me Pica Un Huevo
- Menea El Bullarengue
- O Tren
- Opera Tu Fimosis
- Ponte En Mi Lugar
- Purdey
- Putos Amos
- Que Corra La Nicotina
- Quienes Somos? De Donde Venimos? A Donde Vamos?
- Rock En Samil
- Si Yo Canto
- Tan Hermoso
- Todos Los Ahorcados Mueren Empalmados
- Trabajar Para El Enemigo
- Vamos Muy Bien
- Yo Dije Yeah!
- Yo Te Quiero
Quatro anos de trabalho duro!Neste mês de maio fizemos quatro anos no ar. Continuamos trabalhando na divulgação deste maravilhoso instrumento, obrigado por participar da nossa história!
Intro:
------
G
G C G C G
Estrofa:
--------
G
O tren que me leva po la veira do Miño
me leva, me leva polo meu camiño
e vai andando pasiño a pasiño
e vaime levando cara ao meu destiño.
C G
Alguén pode ser que me espere na estación
D
da terra da felicidad.
G C
Todo o que sexa amor e paz o encontrarei
D
e volverei ca miña moza no meu lar.
G
O tren que me leva camiña, camiña
e vai botando firme e corre pola via
o rio vai feito un mar de ledicia.
e pouco a pouco volto a miña Galiza
C G
Alguén pode ser que me espere na estación
D
da terra da felicidad.
G C
Todo o que sexa amor e paz o encontrarei
D
e volverei ca miña moza no meu lar.
Letra:
------
O tren que me leva po la veira do Miño
me leva, me leva polo meu camiño
e vai andando pasiño a pasiño
e vaime levando cara ao meu destiño.
Alguén pode ser que me espere na estación
da terra da felicidad.
Todo o que sexa amor e paz o encontrarei
todo o que sexa amor e paz o encontrarei
e volverei ca miña moza no meu lar.
O tren que me leva camiña, camiña
e vai botando firme e corre pola via
o rio vai feito un mar de ledicia.
e pouco a pouco volto a miña Galiza
------
G
G C G C G
Estrofa:
--------
G
O tren que me leva po la veira do Miño
me leva, me leva polo meu camiño
e vai andando pasiño a pasiño
e vaime levando cara ao meu destiño.
C G
Alguén pode ser que me espere na estación
D
da terra da felicidad.
G C
Todo o que sexa amor e paz o encontrarei
D
e volverei ca miña moza no meu lar.
G
O tren que me leva camiña, camiña
e vai botando firme e corre pola via
o rio vai feito un mar de ledicia.
e pouco a pouco volto a miña Galiza
C G
Alguén pode ser que me espere na estación
D
da terra da felicidad.
G C
Todo o que sexa amor e paz o encontrarei
D
e volverei ca miña moza no meu lar.
Letra:
------
O tren que me leva po la veira do Miño
me leva, me leva polo meu camiño
e vai andando pasiño a pasiño
e vaime levando cara ao meu destiño.
Alguén pode ser que me espere na estación
da terra da felicidad.
Todo o que sexa amor e paz o encontrarei
todo o que sexa amor e paz o encontrarei
e volverei ca miña moza no meu lar.
O tren que me leva camiña, camiña
e vai botando firme e corre pola via
o rio vai feito un mar de ledicia.
e pouco a pouco volto a miña Galiza
Sir Psycho And H (...)
Siri Nilsen
Sisqo
Sistar
Sistar 19